Продолжение проекта: Открытый корпус вепсского и карельского языков

Корпус вепсского языка

Тексты

Список текстов / младописьменный подкорпус


Jäl’gidentedai

младописьменный подкорпус

тексты для детей

Verez tullei, (2014), с. 112; Valentina Lebedeva

Tuli keväz’ku. Päiväine paštoi päiväl jo lämäs, a öd oliba völ vilud i homendesel jaugoiden al ročkuti hang. Tämbei hangale lanksi hoikas lumut, i Sen’a tuldes školaspäi, söi pigašti i sid’-žo ladi joksta irdale.

– Kuna sinä kerazitoi mända? – küzui vanhemb sizar.

– Mi... mä... mö! – Sen’al sus oli kanfet, i sizar ei el’gendand nimidä.

– Kuna, kuna sinä mäned?

– Mecha! Jäl’gid kacmaha mänen verest luntme, tahtoin tedištada, kut mecas živatad eläba, minei se om melentartušt amu jo teta! Ika kuni keradelemoi, ka lumi-ki sulab!

– Nu, nu, mäne, kacuhta! – nagroi sizar. – Linned jäl’ges Sen’a-jäl’gidentedajan! Vaiše ala mäne edahaks i ala ole pit’kha! – käski sizar.

Sen’a pani suksed i hihti mecha. Lumi oli kova, pidi vahvas, i Sen’a ajoi hüviš meliš. Kaikes meclonduses nägui, miše tal’vele pigai tuleb lop: lumel venuiba süväd sinižed kuvad, kuziden ladvad kacuiba oiktas taivahaze i libuteliba päiväižennoks kaikuččen ičeze neglaižen, lepišt mustišti täudunuzil sirguižil, a koivun tüved vaugištiba enamba lunt. Il’m oli mugoine verez, miše heng pajati, oli taht eläda, – kaikes mujui kevädele.

Sen’a hengahti täudel rindhal:

– Mitte čomuz’ om mecaižes! Nu, tarbiž jo ecta jälgid... Mi sigä nägub pallištol? Aha, ka nece ved’ reboi jäti jäl’ged-čepižed! Kut tarkas astui, nacein, eci keda-se... A naku nägub jo, keda-se varjoiči... A, kac, jäniš joksi! Haškud pit’käd, a vitlikoičeb-se kut, vitlikoičeb... Pageta ladib reboišpäi: jaugoil topoti, toižil lopoti, händal vitliti, reboin maniti, – muhahti Sen’a.

– Ka kacu-ko, ved’ maniti-ki jäniš nügad reboid! A reboin jäl’ged astuba penzhan alle, i kaik taho om kaidud ümbri … Mi hän naku oli-se, min täht lumi lükäitud penzhannoks? Aha! Naku näguba pened hiren jäl’guded, hirut ladi peittäs, da ei ehtind. Ka necil pallištol reboil om tehtud äi karoid! Nacein, sid’ oli hiriden lidn, a reboi miku fašist rikoi kaikid eläjid. Mitte minei žal’ om hirüzid, jänišaižid! No, ku kacta toižes polespei, ka ved’ kaikile tarbiž söteltas-se... Mindai-ki ku händikaz löudab, ka söb, ei tarbiž hätken meletada-ki, mi linneb!

I sid’ Sen’ale tegihe varu, hän pöl’gästui i kändihe ajada kodihe, a konz kulišti koiran nutandan, ka ihastui:

– Mit’al koir tegi kužuid, ka mänen otan ühten kužun, kazvatan ičelain sebranikan kävelta mecha!

I Sen’a pidi jo meles uden tal’ven i tezi, miše möst mäneb mecha tarkištelmaha jäl’gid.