библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 81-82; Evangelii Markan mödhe. Iisus zavodib radon 1–3. 2.
2 Erases päiväs päliči Iisus möst mäni Kapernaumha. Konz kaik kulištiba, miše hän om kodiš, 2tuli muga äi rahvast, miše ei olend sijad verajanno-ki. Iisus saneli heile Jumalan sanoid. 3Hänennoks todihe ičeze kibus läžujan, kudamban kandoiba nel’l’ mest. 4Hö ei voinugoi nikut läheta neciš rahvazkogos Iisusannoks. Siloi hö murenziba katusen Iisusan kohtas i pästiba reighu sijan läžujanke. 5Konz Iisus nägišti, kut vahvas hö uskoba hänehe, hän sanui läžujale: «Poigaižem, sinun grähkäd om pästtud.»
6No sigä ištuiba erased käskištonopendajad i meletiba: 7«Mikš hän muga sanub? Hän nagrab Jumalad. Ken toine ku ei Jumal voib pästta grähkäd?» 8Iisus kerdalaz el’genzi ičeze hengel, midä hö meletiba, i sanui heile: «Mikš tö muga meletat? 9Mi om kebnemb – sanuda läžujale: «Sinun grähkäd om pästtud», vai: «Libu, ota magaduzsija i kävele»? 10No miše tö tedaižit: Mehen Poigal om vald pästta grähkäd man päl», – nügüd’ hän sanui läžujale – 11«minä sanun sinei: libu, ota ičeiž magaduzsija i mäne kodihe.» 12Mez’ sid’-žo libui, oti magaduzsijan i kaikiden sil’miš läksi. Kaik rahvaz čududelihe, ülenzoiti Jumalad i saneli: «Mugošt mö em nähnugoi völ nikonz.»