библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 94; Evangelii Markan mödhe. Iisus käveleb Galilejas i lähembaižiš tahoiš 6:1-8:26. 6.
30Apostolad kogozihe Iisusannoks i sanuiba hänele kaiken, midä hö oliba tehnuded i kut opendanuded. 31Hän sanui heile: «Astkat minunke rahvahatomha tahoze, i lebaikatoiš.» Äi rahvast tuleskeli kaiken aigan, i openikoil eskai ei olend aigad söda-ki. 32Muga hö läksiba venehel rahvahatomha tahoze, miše olda üksnäze. 33No rahvaz homaiči, kut hö läksiba matkaha. Äjad tundištiba heid, joksiba kaikiš lidnoišpäi sinna, ehtiba tulda aigemba heid-ki i kogozihe hänennoks.
34Konz Iisus läksi venehespäi i nägišti kaiken necen rahvahan, hänele tegihe žal’ heid, sikš ku hö oliba kuti lambhad paimneta. Hän zavodi opeta heid äjihe azjoihe. 35Konz zavodi ehttuda, openikad tuliba hänennoks i sanuiba: «Nece om rahvahatoi taho, a om jo möhä. 36Pästa heid, miše hö läksižiba lähembaižihe pertihe i külihe ostmaha ičeleze leibäd, ved’ heil ei ole nimidä sömäd.» 37«Antkat tö heile söda», – virki Iisus. Hö sanuiba hänele: «Pidab-ik meile mända ostmaha kahtelsadal dinarijal leibäd i antta heile söda?» 38Iisus küzui: «Äjak leibäd teil om? Mängat kacmaha.» Hö tedištiba i sanuiba: «Viž leibäd i kaks’ kalad.»
39Iisus käski ištutada rahvast kogoihe vihandale normele. 40Rahvaz ištuihe kogoihe, sada i vižkümne mest kogos. 41Sid’ hän oti ned viž leibäd i kaks’ kalad, kacuhti ülähäks taivhaze i kiti Jumalad. Hän lohkaiži leibäd i andoi supalad ičeze openikoile, i hö jagoiba rahvahale. Mugažo hän jagoi kaikile nene kaks’ kalad. 42Kaik söiba külläks. 43I keratihe leibpaloid da kalan jändusid kaks’toštkümne täut puzud. 44Sömäs oli olnu läz vittuhad mužikad.