библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 112-113; Evangelii Markan mödhe. Iisusan töd jerusalimas 11-12. 12.
18Sid’ Iisusannoks tuli saddukejid, kudambad sanuba, miše eläbzumišt ei ole. Hö küzuiba hänel: 19«Opendai, Moisei kirjuti meile: «Ku kenen-ni vel’l’ koleb i jätab akan, a lapsid ei jäta, ka necile mehele tarbiž otta ičeze vellen akan mehele i tehta laps’ vellele.» 20Oli seičeme velled. Vanhemb vel’l’ nai, koli i ei jätand lapsid. 21Sid’ toine oti lesken, no hän-ki koli lapsita. Muga tegihe koumandele-ki. 22Kaik seičeme nailiba hänel i ei jätnugoi lapsid. Jäl’gmäižen koli naine-ki. 23Konz tuleb eläbzumižen päiv i kaik eläbzuba, kenen akan hän siloi linneb? Hän ved’ oli kaikiden seičemen vellen akan.»
24Iisus sanui heile: «Tö segoit, sikš ku et tuntkoi Pühid Kirjutusid i Jumalan väged. 25Konz eläbzudas, ka ei naigoi i ei mängoi mehele. Eläbzunuded oma kuti angelad taivhas. 26A mi koskeb kollijoiden eläbzumišt, ka et-ik tö olgoi lugenuded Moisejan kirjaspäi starinad süttunudes penshas? Sigä Jumal sanub Moisejale: «Minä olen Avraaman Jumal, Isakan Jumal i Jakovan Jumal.» 27Hän ei ole kolnuziden Jumal, vaiše eläbiden. Tö lujas segoit.»