библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 117; Evangelii Markan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 14-16. 14.
3Vifanias eli Simon, kudamb edel läžui prokazas. Konz Iisus oli hänen pertiš sömäs, sinna tuli naine. Hän toi alebastrahižen astijan, kus oli lujas kallišt puhtast nardanvoid. Hän murenzi astijan i viškaiži voin Iisusan pähä. 4Erased otiba pahaks necen i pagižiba kesknezoi: «Min täht mugoine voin rajaduz! 5Sen voinuiži möda enambal mi koumelsadal dinarijal i antta rahad gollile.» Hö kovas lajiba akad. 6No Iisus sanui: «Jätkat händast. Mikš tö vet händast pahaze mel’he? Hän tegi minei hüvän azjan. 7Gol’l’ad oma teidenke kaiken aigan, i tö voit tehta heile hüväd, konz tahtoit, no mindai teidenke ei ole kaiken. 8Hän tegi, midä voi. Hän edelpäi voidi minun hibjan mahapanendan täht. 9Todeks sanun teile: kaikjal mirus, hot’ vaiše kus saneleškatas hüvän vestin, johtutaškatas mugažo nece naine i pagižeškatas siš, midä hän tegi.»