библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 118; Evangelii Markan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 14-16. 14.
12Reskan leibän praznikan ezmäižel päiväl, konz oli vero rikta äipäivlambaz, openikad küzuiba Iisusal: «Kus tahtoid söda äipäivsömišt? Mö lähtem i tegem sidä.» 13Iisus oigenzi kaht ičeze openikad i sanui: «Mängat lidnaha. Teile vastha tuleb mužik, kudamb kandab vezin’okačun. Mängat hänen taga, 14i kuna hän tuleb, sigä sanugat pertin ižandale muga: «Opendai küzui: Kus om pertinpol’, kudambas minä voin söda äipäivsömižen ičein openikoidenke?» 15Ižand ozutab teile ülembaižel žirul suren pertinpolen, kus kaik om laditud i vaumiž. Tehkat sigä meile sömine.» 16Openikad läksiba matkha i tuliba lidnaha. Kaik oli muga, kut Iisus oli heile sanunu, i hö vaumištiba äipäivsömižen.
17Konz tuli eht, Iisus tuli sinna kahtentoštkümnen openikanke. 18Konz hö oliba stolan taga i söiba, Iisus sanui: «Todeks sanun teile: üks’ teišpäi – mez’, kudamb söb minunke – möb mindai.» 19Openikad tuliba pahaze mel’he i zavodiba sanuda toine toižen jäl’ghe: «Jose voižin olda minä?» I toine: «Jose voižin olda minä?» 20Iisus sanui heile: «Üks’ teišpäi kahtestoštkümnespäi, mez’, kudamb painab leibän neche-žo astijaha, kuna minä-ki. 21Mehen Poig lähteb tägäpäi ani muga, kut oli sanutud hänen polhe Pühiš Kirjutusiš, no gor’a sille, ken möb Mehen Poigan! Sille mehele oliži paremb, miše hän ei olnuiži sündnu-ki.»