библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 23-24; Evangelii Matvejan mödhe. Openikoiden oigendamine 10
16«Minä oigendan teid kuti lambhid händikahiden keskhe. Olgat melekahad kuti madod, i puhthad kuti kühkjaižed.
17Olgat herkhil, sikš miše mehed veba teid sudha i löškandeba teid suimpertiš. 18Teid veškatas valdanpidäjiden i kunigahiden edehe minun tagut todištamha heile i nenile, ked ei tuntkoi Jumalad. 19No konz teid anttas valdanpidäjiden käzihe, algat holdugoi siš, kut i midä pagišta, sikš miše teile sil aigal anttas kut i midä sanuda. 20Tö et pagižeškakoi iče, teiš pagižeškandeb teiden Tatan Heng.
21Vel’l’ andab ičeze vellen surmita, tat lapsen, i lapsed libuba ičeze kazvatajid vasthapäi i surmičeškandeba heid. 22Kaik kandaškandeba teiden päle vihan minun nimen tagut, no ken tirpaškandeb lophusai, päzub.
23Ku ühtes lidnaspäi teid kükseškatas, pagekat toižhe. Todeks sanun teile: tö et ehtkoi kävuda kaikiš Izrail’an lidnoiš, konz Mehen Poig jo tuleb. 24Openik ei ole arvol korktemba ičeze opendajad i käskabunik ičeze ižandad. 25Täudub openikale, ku hänele linneb muga kut opendajale, a käskabunikale kut ižandale. Ku pertin ižandan kuctas Vel’zevul, ka sidä enamban muga kuctas hänen kodinikoid!
26Algat varaikoi mehid. Ei ole nimidä peittud, mi ei tuliži sil’mnägubale, ei ole nimidä peitolišt, mi ei tegižihe kaikile tetabaks. 27Min minä sanun teile pimedas, se sanugat päivänvauktal, i min kulištat vaiše šuhaidusen korvha, se tö sanelgat katusilpäi. 28Algat varaikoi nenid, kudambad rikoba hibjan, no ei voigoi rikta henged. Varaikat teramba händast, kudamb voib hengen i hibjan surmita adus. 29Ühtes grošas voib ostta kaks’ paskačud, no ni üks’ niišpäi ei lankte maha, ku teiden Tat ei tahtoi necidä. 30Kaik teiden hibused-ki päs om lugetud. 31Algat varaikoi. Ved’ tö olet arvokahambad, mi kaik paskačud.»