библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 36-37; Evangelii Matvejan mödhe. Iisus käveleb galilejas i lähembaižiš tahoiš 13:53-17:27. 14.
22Teravas sen jäl’ghe Iisus käski openikoile išttas veneheze i ehtatadas toižele randale, kuni hän pästab rahvahan. 23Hän pästi rahvahan i libui mägele loičmaha üksnäze. Konz tuli eht, hän oli sigä üksnäze, 24Veneh oli jo kesk järved i jügedas ajoi lainhiden keskes, sikš ku oli vasttullei. 25Ön nelländen varjoičendaigan Iisus tuli openikoidennoks vetme astten. 26Konz hö nägištiba, miše hän astub järven lainhidme, hö pöl’gästuiba i kidastaškanziba: hö meletiba, miše heile ozutihe. 27No necen aigan Iisus jo pagiži heile: «Olgat tünäd, nece minä olen. Algat varaikoi.» 28Siloi Petr sanui hänele: «Ižand, ku nece oled sinä, käske minei tulda sinunnoks vetme.» 29«Tule!» – sanui Iisus. Lähttes venehespäi Petr astuškanzi vetme, miše tulda Iisusannoks. 30Konz hän nägišti, kut puhub tullei, ka pöl’gästui i uptaškanzi. «Ižand, päzuta mindai!» hän kidastaškanzi. 31Iisus sid’-žo oigenzi käden, tabazi händast i sanui: «Vähäuskoi, mikš ed uskond?» 32Konz hö mäniba veneheze, tullei tüništui. 33I kaik, ked oliba venehes, tuliba i kombištuiba hänen edehe sanudes: «Sinä todeks oled Jumalan Poig.»