библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 61-62; Evangelii Matvejan mödhe. Iisus pagižeb, midä jäl’gmäi tegese 24-25. 24.
3Konz Iisus ištui Voipunmägel üksnäze, openikad tuliba hänennoks i küzuiba: «Sanu meile: konz kaik nece linneb? Mitte znam ozutab sinun tulendad i necen mirun lopud?»
4Iisus sanui: «Olgat herkhil, miše niken ei veiži teid vigaha. 5Äjad tuleba minun nimes i sanuba, miše hö oma minä. Hö sanuba: «Minä olen Messia» i veba äi rahvast vigaha. 6Tö kulištat toran änid i vestid voinan polhe, no algat pöl’gästugoi. Necile kaikele tarbiž olda, no nece völ ei linne lop. 7Rahvaz libuškandeb tošt rahvast vaste, i ma mad vaste, i äjiš sijoiš linneb näl’gäd, lendajid kibuid i manrehkaidusid. 8No nece kaik om vaiše kuti sündutandan kibuiden zavodind.
9Siloi teid anttas mokita, teid rikoškatas, i kaik rahvahad kandaškandeba vihan teiden päle minun nimen tagut. 10Siloi äjad hül’gäidaba uskondan, hö möškandeba toine tošt i kandaškandeba vihan toine toižen päle. 11Siloi tuleb äi tühjid sanankandajid, i hö veba äi rahvast vigaha. 12I ku paha sureneb, äjiden armastuz vilugandeb. 13No ken püžub vahvas lophusai, se päzub igähižehe eloho. 14Nece hüvä vest’ valdkundan polhe sanuškatas kaikjal mirus, todištuseks kaikile rahvahile, i vaiše siloi tuleb lop.»