библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 64; Evangelii Matvejan mödhe. Iisus pagižeb, midä jäl’gmäi tegese 24-25. 25.
25 «Konz se päiv tuleb, taivhan valdkund linneb mugoine: Oli kümne neidišt, kudambad otiba lampad i läksiba ženihole vastha. 2Viž heišpäi oli meletont i viž melekast. 3Meletomad otiba ičeze lampad, no ei otnugoi kerdale puvoid. 4A melekahad otiba i lampad i puvoid ičeze astijoihe. 5Ku ženih möhästui, heid zavodi tapta uni, i hö uinziba. 6No kesked öd kuluškanzihe kida: «Ženih tuleb! Tulgat hänele vastha!» 7Siloi kaik neiččed heraštuiba i zavodiba viritada lampad. 8Meletomad sanuiba melekahile: «Antkat meile vähäine puvoid, meiden lampad sambuba.» 9No melekahad sanuiba: «Ka ei, meile kaikile sidä ei täudu. Mängat paremba möjannoks i ostkat.» 10No kuni hö oliba void ostmas, ženih tuli. Ned, kudambad oliba vaumhed, mäniba hänenke sajaha, i verai saubatihe. 11Sid’ tuliba toižed-ki neiččed sinna i laskeškanziba kidoid: «Ižand, ižand, avaida meile!» 12No hän sanui: «Todeks sanun teile: minä en tunde teid.»
13Olgat herkhil, sikš ku tö et tekoi ni päiväd, ni časud, konz Mehen Poig tuleb.»