библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 68; Evangelii Matvejan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 26-28. 26.
17Reskan leibän praznikan ezmäižel päiväl openikad tuliba Iisusannoks i küzuiba: «Kuna tahtoižid, miše mö tegižim sinei äipäivsömižen?» 18Iisus sanui heile: «Mängat lidnaha.» Hän sanui, kenennoks heile sigä tarbiž mända, i käski sanuda: «Opendai sanui: Minun aig om läz. Sinunno minä sön äipäivsömižen minun openikoidenke.» 19Openikad tegiba, kut Iisus oli käsknu, i vaumištiba äipäivsömižen.
20Konz tuli eht, Iisus ištuihe longile kahtentoštkümnen openikanke. 21Sömän aigan hän sanui: «Todeks sanun teile: üks’ teišpäi möb mindai.» 22Sures opalas hö küzeleškanziba toine toižen jäl’ghe: «Ižand, jose voižin olda minä?» 23Iisus sanui heile: «Mindai möb mez’, kudamb söb ühtes padaspäi minunke. 24Mehen Poig lähteb tägäpäi ani muga, kut oli sanutud hänen polhe Pühiš Kirjutusiš, no gor’a hänele, ken möb Mehen Poigan! Sille mehele oliži paremb, miše hän ei olnuiži sündnu-ki.» 25Siloi Juda, hänen möi, küzui: «Ravvi, jose voižin olda minä?» «Sen iče sanuid,» – sanui Iisus.