библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 70; Evangelii Matvejan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 26-28. 26.
47Konz Iisus völ pagiži, sinna tuli Juda, üks’ kahtestoštkümnes openikaspäi, i hänenke sur’ rahvazkogo sured veičed i seibhad kädes. Sen oliba oigendanuded ülembaižed papid i rahvahan vanhembad. 48Iisusan möi oli jo sanunu heile, kut hän ozutab, ken Iisus om: «Se om se mez’, kudamban minä tervehtan. Tabakat händast.» 49Hän mäni kohtha Iisusannoks i sanui: «Tervhen eläd, ravvi!» i tervehti händast. 50Iisus sanui hänele: «Vellüdem, mikš tulid tänna?» Siloi mehed tuliba lähemba i tabaziba Iisusan. 51Üks’ neniš, ked oliba Iisusanke, tembaiži suren veičen hodraspäi, iški ülembaižen papin käskabunikad i čapoi hänel korvan. 52Siloi Iisus sanui hänele: «Pane veič hodrha. Ken veičhe tartub, se veičespäi koleb-ki. 53Vai luged, miše en voiži nügüd’ pakita abud Tatal, i hän ei oigendaiži tänna kaks’toštkümne legionad angeloid, a voib olda enamban-ki. 54No kutak siloi voiba tulda todeks Pühäd Kirjutused, kudambiden mödhe ninga tarbiž tehtas?»
55Iisus sanui sid’ rahvazkogole: «Olen-ik minä razbainik, ku tö tulet tabadamha mindai sured veičed i seibhad kädes? Kaikuččen päivän minä olen ištnu teidenke i opendanu pühäkodiš, i tö et tabadanugoi mindai. 56No kaik nece om muga, miše Jumalan sanankandajiden kirjutused tegižihe todeks.»
Siloi kaik openikad jätiba händast i pästiba pagod.