библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 71; Evangelii Matvejan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 26-28. 26.
57Tabadajad veiba Iisusan ülembaižen papin Kajafannoks, kuna käskištonopendajad i rahvahan vanhembad oliba kogonus. 58Petr astui edahali hänen jäl’ghe ülembaižen papin ezitanhazesai. Hän mäni verajaspäi südäimehe i ištuihe radnikoiden keskhe, miše nägištada, kut kaik lopiše.
59Ülembaižed papid, rahvahan vanhembad i kaik Nevondkund eciba kelast väritust Iisusad vaste, miše händast surmita. 60No nimidä mugošt hö ei löudnugoi, hot’ tuli äi kelhid todištajid, no nimidä ei löudnus. Lopuks tuli kaks’ kelast todištajad, 61kudambad sanuiba Iisusan polhe: «Nece mez’ om sanunu: «Minä voin mureta pühäkodin i sauda sidä udes koumes päiväs.»»
62Siloi ülembaine pap libui jaugoile i küzui Iisusal: «Mikš sinä ed sanu nimidä heile vastha? Mikš hö sindai väritaba?» 63No Iisus oli vaikti. Siloi ülembaine pap sanui hänele: «Minä käsken sindai eläban Jumalan nimes: sanu meile, sinä-k oled Messia, Jumalan Poig.» 64«Sen iče sanuid,» – sanui Iisus. «A minä sanun teile: Neciš aigaspäi tö nägištat Mehen Poigan, hän ištub Vägevan Jumalan oiktal kädel i tuleb taivhan pil’viden päl.» 65Siloi ülembaine pap rebiti ičeze soban i sanui: «Hän nagrab Jumalad. Miččid todištajid meile völ tarbiž? Nügüd’ tö kulištit hänen pahad sanad. 66Ka mittušt mel’t olet?» Hö sanuiba: «Hän om vär, hänele tarbiž kolda.»
67Sid’ hö sül’giba Iisusan sil’mihe i löiba händast. Erased löiba händast modpoliškoho 68i küzeliba: «Ka sanu-ške, Messia, ken sindai löi!»