библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 131-132; Evangelii Lukan mödhe. Iisusan sündund i laps’aig 1:5-2:52. 1.
67Zaharia, lapsen tat, täutihe Pühäl Hengel i endustaškanzi mugomil sanoil:
68– Olgha kittud Ižand, Izrail’an Jumal!
Armahtaden hän om kacnu ičeze rahvahaze
i pästnu sidä valdale.
69Vägekahan päzutajan hän om oigendanu meile
ičeze käskabunikan Davidan heimokundaspäi,
70muga kut hän oli toivotanu
ičeze amu elänuziden pühiden sanankandajiden kal’t.
71Hän om pästnu meid valdale vihanikoiden käzišpäi,
i kaikiden pahoiden mehiden käzišpäi.
72Muga hän om armahtanu meiden tatoid,
pidänu meles pühän kožmusen,
kudamban hän tegi,
73sen vahvan sanan, kudamban hän meiden tatale Avraamale andoi.
74Muga mö olem vihanikoiden käzišpäi päzunuded valdale
i voim varaidmata služida hänele
75pühin i todesižin hänen edes
meiden elon kaik päiväd.
76I sindai, laps’, kucuškatas Ülembaižen sanankandajaks.
Sinä astuškanded edel Ižandad i teged vaumhikš hänele ted.
77Sinä sanud hänen rahvahale, miše hö saba päzutandan,
ku hän pästab heiden grähkäd.
78Muga meiden Jumal hüväsüdäimeližen oldes žalleičeb meid.
Korktas taivhaspäi om tulnu meidennoks päivän nouzend.
79Se loštab pimedas i surman pil’veses eläjile,
se oigendab meiden jaugad kožmusen tele.
80Laps’ kazvoi i vahvištui henges. Hän oli rahvahatomas mas sihe päivhäsai, kuni hänele tuli aig mända Izrail’an rahvahannoks.