библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 157-158; Evangelii Lukan mödhe. Iisusan töd galilejas 4:14-9:50. 9.
10Apostolad pördihe i sanuiba Iisusale, midä hö oliba tehnuded. Iisus oti heid i läksi heidenke rahvahatomha tahoze lähele Vifsaidan lidnad, miše hö voižiba olda üksnäze. 11No rahvast tedišti, kus hän om, i läksi hänen jäl’ghe. Iisus vastsi heid. Hän pagiži heile Jumalan valdkundan polhe i tegi tervhikš kaikid, keda pidi tehta.
12Konz zavodi ehttuda, Iisusan kaks’toštkümne openikad tuliba hänennoks i sanuiba: «Pästa rahvaz tägäpäi, miše hö mänižiba lähembaižihe külihe i pertihe i löudaižiba sigä ösijan i sömäd. Nece om mugoine rahvahatoi taho.» 13«Antkat tö heile söda», sanui Iisus. Hö sanuiba: «Meil ei ole nimidä enambad ku viž leibäd i kaks’ kalad – vai mända-ik ostmaha sömäd kaikele necile rahvahale?» 14Ved’ sigä oli läz vittuhad mužikad. Iisus sanui openikoile: «Ištutagat heid longile kogoil, vižkümne mest kaikuččes.» 15Hö tegiba muga i ištutiba heid kaikid. 16Sid’ Iisus oti ned viž leibäd i kaks’ kalad, kacui ülähäks taivhaze i kiti Jumalad. Hän lohkaiži leibäd i andoi palad openikoile, miše tarita rahvahale. 17Kaik söiba külläks, i jänuzid paloid keratihe völ kaks’toštkümne puzud.