библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 165-166; Evangelii Lukan mödhe. Iisus matkas jerusalimha 9:51-19:27. 11.
11 Kerdan Iisus oli erases sijas loičmas. Konz hän lopi, üks’ hänen openikoišpäi sanui: «Ižand, openda meid loičmaha, muga kut Joan-ki openzi ičeze openikoid.»
2Iisus sanui heile: «Konz loičet, sanugat ninga:
– Meiden taivhaline Tatam!
Olgha pühä sinun nimi.
Tulgha sinun valdkund.
Tehkahas kaik sinun tahton mödhe
täl-ki mal, kut taivhas.
3Anda meile kaikuččen päivän
meiden jogapäiväine leib.
4I pästa meile meiden grähkäd,
kut mö-ki pästam velgad
kaikuččele meiden velgnikale.
Ala ve meid manitushe,
no päzuta meid pahaspäi.»
5Iisus sanui völ:
«Kackat: kenel-ni teišpäi om sebranik, a sinä tuled hänennoks kesked öd i sanud: „Vellüdem, anda velgha minei koume leibäd. 6Minun sebranik matkas oldes tuli minunnoks, a minai ei ole nimidä tarita hänele. 7A toine sanub ičeze kodišpäi: „Lähte täspäi, ala telusta. Uks’ om jo saupkes, i minä olen jo vernu ühtes lapsidenke. Minä en voi libuda andmaha nimidä. 8No minä sanun teile: hot’ hän ičeze sebranikan täht ei libuiži-ki andmaha, ka hän üks’kaik libub, sikš ku nece mez’ pakiten pakičeb, i hän andab severdan, kuverdan se pakičeb.
9Muga sanun teile: Pakikat, i teile anttas. Eckat, i tö löudat. Kolkotagat, i teile avaitas. 10I kaikutte pakičii sab, ecii löudab, i kolkotajale avaitas. 11Niken teišpäi, tedan, ei ole mugoine tat, miše andab ičeze poigale kiven, konz hän pakičeb leibäd, vai andab kün kalan sijas, konz poig pakičeb kalad, 12vai skorpionan, konz hän pakičeb munad. 13I ku tö, pahad mehed, mahtat antta ičetoi lapsile hüvid lahjoid, ka taivhaline Tat völ suremban tahtonke andab Pühän Hengen nenile, ked necidä hänel pakičeba.»