библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 171; Evangelii Lukan mödhe. Iisus matkas jerusalimha 9:51-19:27. 12.
22Iisus sanui ičeze openikoile: «Sen täht minä sanun teile: algat holdugoi ičetoi henges, siš midä söižit, algat holdugoi ičetoi hibjas, midä panda päle. 23Ved’ heng om enamban mi söm’ i hibj enamban mi sobad. 24Kackat kroikoihe: ned ei semekoi i ei rahngoi, ei ole niil aitoid, a Jumal sötab niid. No tö olet arvokahambad mi lindud! 25Ken teišpäi voib holil pidenzoitta ičeze elod vaiše ühteks käzivardeks? 26I ku tö et voigoi tehta mugošt pen’t azjad, ka midä völ holitat toižid?
27Kackat änikoihe, kut ned kazvaba maspäi: ned ei rakoi i ei kezerkoi. Minä sanun teile: Solomon-kunigaz-ki kaikes ičeze hoštoteses ei olend sädatadud muga, kut kaikutte niišpäi. 28I ku Jumal ninga sobitab heinän, kudamb tämbei kazvab normel, a homen linneb tactud päčhe, ka sidä enamban hän sobitab teid, vähäuskojad!
29Algat eckoi, midä söižit i joižit. Algat olgoi holiš. 30Kaiken necen ecib-ki mirun rahvaz. Ved’ teiden Tat tedab, miše sidä teile tarbiž. 31Eckat hänen valdkundad, siloi tö sat kaiken necen-ki.
32Algat varaikoi, hot’ teid om vähä. Teiden Tat tahtoib antta teile valdkundan.
33Mögat, midä teil om, i antkat gollile. Sagat kukroižed, kudambad ei kulugoi, kerakat kal’hut taivhaze, sigä se ei vähene. Sinna vargaz ei tule i kojeg ei sö. 34Kus oma teiden kal’huded, sigä linneb teiden südäin-ki.»