библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 198-199; Evangelii Lukan mödhe. Iisusan surm i eläbzumine 22:1-24:53. 22.
14Konz tuli aig, Iisus i kaks’toštkümne apostolad zavodiba söda. 15Hän sanui heile: «Olen lujas tahtoinu söda necen äipäivsömižen teidenke edel minun mokičust. 16Minä sanun teile: en enambad söškande sidä sihesai, kuni linneb todesine äipäivsömine Jumalan valdkundas.» 17Hän oti kädehe mal’l’an, kiti Jumalad i sanui: «Otkat nece i jagagat kesknetoi. 18Minä sanun teile: enambad en joškande vinpuspäi sadud vinad sihe päivhäsai, konz tuleb Jumalan valdkund.»
19Sid’ hän oti leibän, kiti Jumalad, lohkaiži leibän i andoi sen openikoile i sanui: «Nece om minun hibj, kudamb anttas teiden täht. Tehkat nece minun muštoks.» 20Ehtlongin lopus hän mugažo oti mal’l’an i sanui: «Nece mal’l’ om uz’ kožmuz minun veres, kudamb vodaškandeb teiden täht. 21No necen sömlaudan taga ühtes minunke ištub sömäs minun möi-ki. 22Mehen Poig lähteb tägäpäi ani muga, kut hänele om märitud lähtta, no gor’a sille, ken möb händast!» 23Openikad zavodiba küzelta toine tošt, ken heišpäi sen tegeb.