библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 213-214; Evangelii Joannan mödhe. 2.
2 Koumandel päiväl tehtihe Galilejan Kanas sai. Iisusan mam oli sigä, 2i mugažo Iisus i hänen openikad oli kuctud sajaha. 3Vin lopihe kesken, i mam sanui Iisusale: «Heil ei ole vinad.» 4No Iisus sanui: «Jäta mindai. Minun aig völ ei ole tulnu.» 5Hänen mamaze sanui abunikoile: «Midä hän sanub teile, tehkat se.»
6Sigä oli kuz’ kivišt veziastijad evrejalaižiden puhtastuzveroiden täht. Kaikuččehe astijaha mülüi kaks’ vai koume metretes-märad vet. 7Iisus sanui abunikoile: «Täutkat astijad vedel», i hö täutiba ned röunoihesai. 8Sid’ hän sanui: «Amundagat nügüd’ sidä i vegat praznikan pämehele», i hö veiba. 9Pämez’ mujahti vet: se oli tehnus vinaks. Hän ei tedand, kuspäi oli necen vin, a abunikad, kudambad oliba amundanuded vet astijaspäi, teziba. Muga hän kucui ženihon ičezennoks 10i sanui: «Kaik taričeba ezmäi hüväd vinad, a jäl’ges, konz adivod humalzuba, taričeba hondombad. No sinä oled kaičenu hüvän vinan neche aighasai.»
11Nece oli Iisusan ezmäine tundmuztego, i hän tegi sen Galilejan Kanas. Hän toi ičeze korktan arvon sil’mnägubale, i hänen openikad uskoškanziba hänehe.
12Jäl’ghe necidä Iisus, hänen mamaze, hänen velled i hänen openikad mäniba Kapernaumha i oliba sigä äjak-se päiväd.