библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 214-215; Evangelii Joannan mödhe. 2.
13 Evrejalaine Äipäivän praznik läheni, i Iisus mäni Jerusalimha. 14Pühäkodiš hän nägišti mehid, kudambad möiba härgid, lambhid i kühkjaižid žertvaks. Sigä ištuiba mugažo rahanvajehtajad. 15Iisus tegi kunutan noran seiktemišpäi i küksi heid kaikid pühäkodišpäi: mehid, lambhid i härgid. Hän taci vajehtajiden rahad maha i kukerzi heiden stolad. 16Kühkjaižiden möjile hän sanui: «Vegat lindud tägäpäi! Algat tehkoi minun Tatan pertid möndsijaks!» 17Siloi openikad johtutiba, miše Pühiš Kirjutusiš om sanutud: «Hol’ sinun pertin polhe, Jumal, kulutab mindai.»
18Siloi evrejalaižed sanuiba Iisusale: «Miččel tundmuztegol ozutad meile, miše sinai om vald tehta muga?» 19Iisus sanui: «Murendagat nece pühäkodi, i minä seižutan sen udes koumes päiväs.» 20Siloi evrejalaižed sanuiba: «Nece pühäkodi tehtihe nel’l’kümne kuz’ vot. Sinä-k seižutad sen koumes päiväs?» 21Pagištes pühäkodin polhe, Iisus sanui ičeze hibjan polhe. 22Konz hän eläbzui kollijoišpäi, openikad johtutiba nene hänen sanad, i hö uskoiba Pühiže Kirjutusihe i sihe, midä Iisus oli sanunu.
23Konz Iisus oli Äipäivän praznikan Jerusalimas, äjad uskoiba hänen nimehe, konz nägištiba nene tundmuztegod, kudambad hän tegi. 24No Iisus iče ei avaidand ičtaze heile, sikš miše hän tunzi heid kaikid. 25Hänele ei pidand, miše hänele sanutihe, mitte mez’ om, sikš ku hän iče tezi, midä mehes om.