библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 231; Evangelii Joannan mödhe. 8.
21Iisus sanui möst rahvahale: «Minä lähten tägäpäi. Tö eciškandet mindai, no kolet ičetoi grähkihe. Kuna minä lähten, sinna tö et voigoi putta.» 22Evrejalaižiden pämehed čududelihe: «Tahtoib-ik hän rikta ičtaze, ku sanub: „Kuna minä lähten, sinna tö et voigoi putta“?» 23Iisus sanui heile: «Teiden kodi om alahan, minun om ülähän. Tö olet neciš miruspäi, a minä en ole neciš miruspäi. 24Sikš sanuin teile, miše tö kolet ičetoi grähkihe. I ku tö et uskkoi, miše nece olen minä, ka tö kolet ičetoi grähkihe.» 25Siloi hö küzuiba: «Ken sinä oled?» Iisus sanui heile: «Minä sanuin ezmässai teile, ken minä olen. 26Minä äjan voižin sanuda teiden polhe i äjiš azjoiš voižin teid sudida. No minun Oigendai pagižeb tot, i midä olen kulnu hänespäi, sidä minä sanun mirule.»
27/sup>Hö ei el’gendanugoi, miše Iisus pagiži Tatan polhe. 28I Iisus sanui heile: «Konz tö libutat Mehen Poigan, tö el’gendaškandet, miše nece olen minä i minä en tege nimidä ičein päspäi, a pagižen muga, kut Tat om opendanu mindai. 29Minun Oigendai om minunke. Tat ei jätand mindai üksnäin, ved’ minä kaiken tegen muga, kut om hänele mel’he.»
30Konz Iisus pagiži muga, äjad uskoškanziba hänehe.