библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 231-232; Evangelii Joannan mödhe. 8.
31Nenile evrejalaižile, kudambad nügüd’ uskoiba hänehe, Iisus sanui: «Ku tö elät minun sanoiden mödhe, ka todeks olet minun openikad. 32Tö tedištat, mi om tozi, i tozi pästab teid valdale.» 33Hö sanuiba hänele: «Mö olem Avraaman heimokundaspäi, mö nikonz em olnugoi nikenen orjin. Kut void sanuda, miše mö päzum valdale?» 34Iisus virki: «Todest tozi sanun teile: kaikutte, kudamb tegeb grähkid, om grähkän orj. 35No orj ei püžu ižandan pertiš igän, a poig püžub igän. 36Ku Poig pästab teid valdale, ka tö todeks linnet valdal. 37Minä tedan, miše tö olet Avraaman heimokundaspäi. No tö tahtoit rikta mindai, sikš miše minun sana ei mülü teihe. 38Minä pagižen, midä olen nähnu minun Tatal – a tö teget muga, midä olet nähnuded ičetoi tatal.»
39Hö sanuiba Iisusale: «Meiden tat om Avraam.» Iisus sanui: «Ku tö oližit Avraaman lapsed, ka tegižit Avraaman tegoid. 40A nügüd’ tö tahtoit rikta mindai – mehen, kudamb sanui teile tot, mittušt Jumalaspäi kuli. Avraam mugošt ei tegend. 41Tö teget muga, kut teiden tat.»
Hö sanuiba hänele: «Mö em olgoi vedeluznaižen lapsed. Meil om üks’ tat, Jumal.» 42Iisus sanui heile: «Ku Jumal oliži teiden tat, tö armastaižit mindai, sikš ku minä olen lähtnu Jumalaspäi i tulnu tänna. Minä en tulend ičein valdal, no hän om mindai oigendanu. 43Mikš tö et el’gekoi minun paginad? Sikš miše et voigoi kulda, midä minä sanun. 44Teiden tat om lemboi, i tö tahtoit tehta muga, kut hän himoičeb. Ezmässai hän om olnu ristituiden surmitajan, hän ei püžund todes, sikš miše ei ole hänes tot. Konz hän kelastab, hän pagižeb ičeze kelel, sikš ku hän om kelastai i kelastusen tat. 45No minä pagižen tot, i sen täht tö et uskkoi minei. 46Ken teišpäi voib ozutada, miše minä olen tehnu grähkän? I ku pagižen tot, mikš et uskkoi minei? 47Ken om Jumalaspäi, se kuleb, midä Jumal pagižeb. Tö et kulgoi, sikš ku et olgoi Jumalaspäi.»