библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 240-241; Evangelii Joannan mödhe. 11.
45Äjad neniš evrejalaižišpäi, ked oliba tulnuded Mariannoks i nähnuded, midä Iisus tegi, uskoškanziba hänehe. 46No erased heišpäi mäniba farisejidennoks i sanuiba, midä Iisus oli tehnu.
47Siloi ülembaižed papid i farisejad kucuiba Nevondkundan suimale i küzuiba sigä: «Midä meile tarbiž tehta? Se mez’ tegeb äi tundmuztegoid. 48Ku andam hänele edemba-ki tehta ninga, hänehe uskoškandeba ani kaik, siloi tuleba rimalaižed i anastaba meil necen tahon i kaiken meiden rahvahan.» 49Siloi üks’ heišpäi, Kajafa, kudamb oli sen voden ülembaižen papin, sanui: «Tö et el’gekoi nimidä. 50Et-ik tö tärtkoi, miše meile oliži paremba, ku üks’ mez’ koliži rahvahan täht, mi kaik rahvaz koliži?» 51Nece ei olend hänen ičeze mel’, no ku hän sil vodel oli ülembaižen papin, ka endusti, miše Iisus koleb rahvahan täht, 52i ei vaiše sen rahvahan täht, a miše kogota ühthe kaikid Jumalan lapsid kaikiš managjoišpäi. 53Siš päiväspäi hö ladiba surmita Iisusan.
54Sen täht Iisus enambad ei kävelend avoin Judejas, a mäni Efraim-lidnaha, kudamb oli läz rahvahatont mad. Sigä hän oleskeli ičeze openikoidenke.
55Evrejalaižiden Äipäivän praznik oli läheli, i külišpäi jo edel Äipäiväd tuli äi rahvast Jerusalimha puhtastamhas. 56Hö eciba Iisusad i seištes pühäkodiš küzeliba toine tošt: «Mittušt mel’t olet? Tuleb-ik hän praznikale vai ei?» 57Ülembaižed papid i farisejad oliba andnuded mugoman käskön: ku ken-ni tedištab, kus Iisus om, ka sanugaha heile, miše hö voižiba händast tabata.