библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 243-244; Evangelii Joannan mödhe. 12.
37 Hot’ Iisus oli tehnu äi tundmuztegoid mehiden sil’miš, hö ei usknugoi hänehe. 38Muga todenzuiba Jumalan sanankandajan Isaijan sanad:
– Ižand, ken om usknu meiden sanoihe?
Kenele om ozutadud Ižandan käden vägi?
39Hö ei voinugoi uskta, ved’ Isaija völ sanui toižes sijas:
40– Hän om sogenzoitnu heiden sil’mäd
i kivenzoitnu heiden südäimed,
miše hö ičeze sil’mil ei nägiži,
ičeze südäimel ei el’gendaiži,
ei käraudaižihe,
miše minä tegižin heid tervhikš.
41Muga Isaija sanui, konz nägišti Messian hoštotesen i pagiži hänen polhe.
42Üks’kaik äjad pämehed-ki uskoškanziba Iisusaha, no farisejiden täht ei sanunugoi nimidä, miše heid ei oliži erigoittud suimpertišpäi. 43Mehiden kitänd oli heile armhemb mi Jumalan.
44Iisus kirgui lujal änel: «Ken uskob minuhu, ei usko minuhu, vaiše hänehe, kudamb om oigendanu mindai. 45Ken nägeb mindai, nägeb händast, ken om oigendanu mindai. 46Minä olen lämoi i olen tulnu mirhu sen täht, miše ni üks’, ken uskob minuhu, ei jäiži pimedaha. 47Ku ken-ni kuleb minun sanad, no ei usko, minä en sudi händast. Minä en ole tulnu sudimaha mirud, a päzutamha sen pahaspäi. 48Ku ken-ni käraudase minuhu sel’gin i ei ota minun sanoid südäimehe, ka hänel om ičeze sudii: se sana, miččen olen sanunu, sudiškandeb händast jäl’gmäižel päiväl. 49Minä en ole pagižnu ičein päspäi. Tat, kudamb om mindai oigendanu, om käsknu, midä minei tarbiž sanuda i pagišta, 50i minä tedan, miše hänen käsk tob igähižen elon. Konz pagižen, ka pagižen muga, ku Tat om minei käsknu pagišta.