библейские тексты (переводные)
Uz’ Zavet, (2006), с. 254-255; Evangelii Joannan mödhe. 18.
18 Iisus sanui nene sanad i läksi ičeze openikoidenke Kedronojan toižele polele. Sigä oli sad, i Iisus i openikad mäniba sinna. 2Mugažo Juda, hänen möi, tezi sen sijan, sikš ku Iisus oli paksus olnu sigä ičeze openikoidenke. 3I Juda oti suren artelin saldatoid i erasid pühäkodin varjoičijoid, kudambid andoiba farisejad i ülembaižed papid. Hö tuliba sadhu lämoid i lampad i oružjad kädes.
4Iisus tezi kaiken, midä hänele linneb. Hän mäni mehile vastha i küzui: «Keda tö ecit?» 5«Iisusad Nazaretalašt», sanuiba mehed. Iisus sanui: «Nece olen minä.»
Mehiden keskes oli Juda-ki, Iisusan möi. 6Konz Iisus sanui heile: «Nece olen minä», hö kaik tageniba i lanksiba maha. 7Iisus möst küzui heil: «Keda tö ecit?» Hö sanuiba: «Iisusad Nazaretalašt.» 8Iisus sanui heile: «Minä ved’ sanuin teile, miše nece olen minä. Ku tö mindai ecit, ka pästkat heid, mängaha.» 9Muga todenzui se, midä hän oli sanunu: «Minä en kadotand nikeda, keda sinä olid minei andnu.»
10Simon Petral oli sur’ veič. Hän tembaiži sen i iški ülembaižen papin käskabunikad, čapoi hänen oiktan korvan; käskabunikan nimi oli Malh. 11No Iisus sanui Petrale: «Pane veič hodrha! Jose minä en joiži siš mal’l’aspäi, kudamban Tat om minei andnu?»
12Siloi saldatad ičeze pämehenke i evrejalaižed pühäkodin varjoičijad tabaziba Iisusan i sidoiba händast. 13Hö veiba händast ezmäi Annasannoks, kudamb oli Kajafan ap’. Kajafa oli necen voden ülembaine pap. 14Nece Kajafa oli andnu evrejalaižile nevondan, miše oliži paremb, ku üks’ mez’ koliži rahvahan poles.