диалектные тексты
средневепсский диалект
Информант: Филиппова Ефимья Ивановна, г.р. 1921, место записи: Ладва (Ladv), Подпорожский р-н, Ленинградская обл.
Язык и народ: тексты и комментарии, (2002), с. 69-70
Oli minei mam, hänou siičmed kesked lapsid’. Minä olin' jo jäl'gmäine. Mam roskazįvai minei necen rodan. Vackulu sur’, ajan pasekaha, vacan jo kibištab. Minei kodihe oliž lähtta da rata tariž. Sid’ enamb tirpta emboi, mužik regele pani ka regele lapsen tegin'. Kodihe pasekaspäi tuliba lapsenke. Mam ühten öhuden magaz’ laps’ rindou, homencou jo libui da lehman lüpsi i živatad kacui. Nügude nel’l’ kud anttas guleida. A siloi lapsen teged, hatran libo jupkan otad kädehe miččen-ni, da ičeiž räčnaha libo mužikan paidaha käroudad lapsuden da päčile lendad. Vet ladid mittušt-ni lämäd da lapsuden pezetad, i möst nenihe rizuihe kärid da kättehe paned. Kättes bajutad sigä redusobil’ keskes. Muga i kazvoiba.
– Konz valatiba lapsen?
– Proidib ninga pejad kuz’ erašti, edahan jesli pap’, valatadas lapsen. Kupelin todas, konz kupelid' elend ka kerandeshe vet lat’t’as, lapsuden sin’n’a čokeitas, eraz-se vängahtab sigä. Letas, möst ripakoihe pandas da kättehe uber’das.