подкорпус вепсских сказок
северновепсский диалект
Информант: Лонин Рюрик Петрович, г.р. 1930, место записи: Шелтозеро (Šoutarv), Прионежский р-н, Республика Карелия, г. записи: 1956, записали: Лонин Рюрик Петрович
Вепсские народные сказки, (1996), с. 52-54; НА КарНЦ, кол. 83, ед. хр. 152
Valdaline murz'ain |
Своевольная жена |
|
Nai üks’. | Женился один. | |
Ot't’ adivon mehele, i zavottihe eläda. | Взял себе девушку в жены, и начали они жить. | |
Ezmäks (eletihe) kaiken aigan hüväižil, kundeltihe kaikušti toine tošt’. | Сначала все было хорошо, всегда слушались друг друга. | |
No däl'ges murz'ain valttįi mikš-se, muga valttįi, mise kaikutte sijaine oliž vaise händast möto. | Но потом жена избаловалась почему-то, стала своевольничать: все должно было быть только по ней. | |
Kerdan lähttihe mecha haugod karzmaha. | Однажды пошли они в лес дрова рубить. | |
Mužik i sanub: | Муж и говорит: | |
- Pidab koivid čapta, mikš mise koivišpai lähtob haug hüva i konz päčhe paned, ahdab, räked äjan. | – Нужно нарубить берез, потому что из березы будут хорошие дрова, и когда в печь положишь, то дадут много жару. | |
A akk sanub: | А жена говорит: | |
- Ii! Pidab kar’sta habįid, mikš mise habad oma sanktad i jesli mö čapaškanem ninkomid ka i kogon däredan teramba täutnem. | – Нет! Надо нарубить осины, потому что осины тонкие, и если мы будем их рубить, то быстро нарубим большую кучу. | |
No, miižo siid raukale mužikale hänenke tehta. | Ну что же тут бедному мужику с ней | |
поделать! | ||
Dumaib: «olkha muga, čapkam habįid.» | ||
Думает, пусть будет так, нарубим осины. | ||
Mest uudel kerdal hö sädihe lähtta hiinantegole. | ||
Опять в другой раз они собрались пойти на сенокос. | ||
Tuld'he niitule, mužik i sanub: | ||
Пришли на пожню, мужик и говорит: | ||
- Nu, murz'aimine, kaiken sina teged da oled ičiiž möto, ka olkha nece kerd mindai möto: niitaškakam mö kleverad, lehmaižele oliž lujas hüva hiin. | ||
– Ну, женушка, все ты делаешь да требуешь по-своему, так пусть хоть на этот раз будет по-моему: давай косить клевер, коровам будет хорошее сено. | ||
Murz'ain i sanub: | ||
Жена и говорит: | ||
- Ka täis sina mida ii pidä ka, dö vel mö zavodnem üskaižil kogota necin hiinan. | ||
Kacu vai, lenda ičiiž sil'mad ülemba, mitte hiin rindal, osok. A ninkošt’ niitnem, ka kerdal saton pannem, mitte pidab. | – Да полно тебе, неужели мы будем собирать эту траву по одной охапке! | |
Подними глаза выше, какая рядом трава, осока. Если такую будем косить, то разом поставим стог, какой надо. | ||
I niitaškat'he he osokhiinad. | ||
И начали они косить осоку. | ||
Pand'he korged, korged sato. | ||
Поставили высокий-высокий стог. | ||
Mužik rouk, siid däi mest nikeks. | ||
Мужик, бедняга, опять остался ни с чем. | ||
A uudel kerdal sädihe lähtta venehel Änižele kalad püumaha. | ||
А в другой раз они собрались на лодке в Онего рыбу ловить. | ||
Ištįihe veneheze, mužik nenaha, murzein peraha i soudaškat'he airįil kaikhe vägehe. | ||
Сели в лодку – муж на нос, жена на корму – и начали изо всех сил грести веслами. | ||
Tuld'he kesk Änižele i | ||
siižutihe. | Доехали до середины Онежского озера и остановились. | |
Mest mužik i sanub murz'aimele: | Опять мужик и говорит жене: | |
- Nu, nuguni dö liinob mindai möto. | – Ну, теперь-то уж будет по-моему. | |
A murz'ain sanub vasthaze: | А жена перечит: | |
- Ii liine sindai möto, a mindai möto. | – Не будет по-твоему, а будет по-моему! | |
Riideltihe, riideltihe siid, ii ehttut vei i kuukįižid pästta vedhe. | Спорили они, спорили, не успели еще и крючков опустить в воду. | |
Murz'ain nägišt’, ahn’ pän čokaiž vedespai i hiitihe, tahtel’ käzil tabata ahnin, da iče reznihe vedhe bokalaze miš oli. | Жена увидела: окунь высунул голову из воды. Она бросилась, хотела руками поймать окуня, да сама бултыхнулась в воду в чем была. | |
I zavodi vedespai kidan lastta da käzil boltįhitaze. | И начала в воде кричать да руками барахтаться: | |
- Oi, mužik, armaz sina minun mužik! | – Ой, муж ты мой, дорогой муж! | |
Sa mindain vedespai! | Вытащи меня из воды! | |
Mužik i sanub: | Мужик и говорит: | |
- Ka sula päivi, ved i nece om sindai möto vedes uiteltaze. | – Так милая моя, ведь и это по-твоему – в воде плавать. | |
– Ой, не по-моему, нет! | ||
– Oi, iilä mindai möto, iilä. | ||
– А скажи-ка, если я подниму тебя из воды, – спрашивает мужик, – то по чьему это будет: по-моему или по-твоему будет? | ||
– A sanu vai, jesli mina sindai lenen vedespai, - küzub mužik, – ka keda möto nece liinob? | ||
– Ой, по-твоему! | ||
– Oi, sindai möto. | ||
– А впредь все будешь делать по-своему или по-моему? | ||
– A edelezpai az'z'ad keda möto zavodiškanem tehta? | ||
– По-твоему! | ||
– Sindai möto. | ||
– Ну, если по-моему, то вылезай. | ||
– Nu, jesli mindai möto, ka lübu. | ||
Жаль стало своей жены мужику, и он подал ей руку. | ||
Žаl’ tegihe murz'aint ičeze mužikale i andįi käden. | ||
Поднял ее из воды. | ||
Lend’ händast vedespai. | ||
А после у них не было такого дня, чтобы они ссорились. | ||
A däl\ges necida enamba ii olnu hiil mugošt’ päivad, mise kudamb ii kundeliž tošt’. | ||
Оба начали всегда и во всем угождать друг другу. | ||
Molembad zavottihe kaikušti ugodiškata toine toižele. |